Kadının Gücü Nedir? Sevgiyi Değil, Saygıyı Aramak

Her kadının içinde, sessiz ama sarsılmaz bir güç vardır. Bu güç; bağırarak değil, hayata rağmen ayakta durabilme cesaretiyle kendini gösterir. Toplumun beklentilerine, ilişkilerin ağırlığına, kendi içindeki fırtınalara rağmen, kadın her defasında yeniden doğmayı başarır. İşte kadının gücü, tam da buradadır:
Sevilmeyi beklemeden sevebilmekte, susturulsa da kendi sesini yeniden bulabilmekte, yıkılsa bile ayağa kalkacak bir kalbi hala koruyabilmekte.

Artık birçok kadın için mesele “sevilmek” değil, saygı görmek haline geldi. Çünkü sevgi bazen söylenir ama hissedilmez; saygı ise sessizdir ama her davranışta kendini belli eder.
Bir kadın, ancak saygı gördüğü yerde var olabilir, değerini koruyabilir ve kendi ışığını parlatabilir.

Gerçek kadının gücü, başkalarına güçlü görünmekte değil; kendi duygularına sahip çıkabilmekte, “artık yeter” diyebilecek kadar kendine inanabilmektedir. Ve bu farkındalık başladığında, kadın artık onay değil, özsaygı arar.

Kadının Gücü Gerçekte Nereden Gelir?

Kadının gücü, başkalarının ona verdiği onaydan değil; yaşadığı her hayal kırıklığından sonra yeniden ayağa kalkabilme yeteneğinden gelir. Kadın güçlü doğmaz, güçlü olmayı öğrenir. Kırıldıkça direnmeyi, susturuldukça kendi sesini duymayı, sevilmeyince bile sevmekten vazgeçmemeyi öğrenir.

Toplumun “sabırlı ol, idare et, sus” dediği yerde kadın, bir gün içinden bir sesin “artık yeter” dediğini duyar. Ve işte tam o anda gerçek gücü ortaya çıkar. Çünkü o artık korkudan değil, farkındalıktan hareket eder.

Kadının gücü, yorgunluğunu saklamasında değil, yorgunluğunu kabul edip yine de devam edebilmesindedir. O güç, gözyaşını silip güçlü görünmeye çalışmakta değil; ağlayabilmesine rağmen umut taşımaktadır. Bir kadın, hayatın yükünü taşırken bile içindeki zarafeti koruyabiliyorsa, işte o en saf haliyle “güçlü kadın”dır.

Ve bazen, kadının en büyük direnci sessizliğindedir. Artık açıklamaya, ispatlamaya, affetmeye çalışmaz.
Çünkü bilir ki kendi değerini fark eden bir kadın, hiç kimsenin ilgisine muhtaç değildir. Sadece kendi kalbine sadık kalmaya ihtiyaç duyar.

Gerçek kadın gücü, bir erkekten, bir sevgiden, bir toplumdan gelmez. O güç, kadının kendi içindeki “ben”i yeniden bulmasından doğar. Kendi sınırlarını çizen, özsaygısını koruyan, kendine şefkat göstermeyi öğrenen kadın artık kimsenin gölgesinde yürümez. Kendi ışığıyla, kendi yolunu aydınlatır.

Saygı Görmek Kadın İçin Neden Bu Kadar Önemli?

Bir kadın için saygı, sevginin bile taşıyamadığı bir derinliktir. Çünkü sevgi, bazen değişken duyguların içinde kaybolur; ama saygı, kök salmış bir fark ediştir. Bir kadın sevilmekten çok anlaşılmak ve ciddiye alınmak ister. Çünkü ancak o zaman kalbini güvenle açabilir.

Kadına saygı, onun sessizliğini küçümsememekle başlar. Bir kadının sözü kesilmeden dinlenmesi, fikirlerine alan açılması, varlığının sadece “fedakârlıklarıyla” değil, kendiliğiyle değerli görülmesidir.
Saygı, “bana hizmet et” değil, “senin varlığın kıymetli” demektir.

Bir kadın saygı gördüğünde, kendini savunmak zorunda hissetmez. Kendini küçültmez, duygularını bastırmaz, sınırlarını çizmeye cesaret eder. Ama saygı görmediğinde, yavaş yavaş kendi iç sesini kısmaya başlar. Ve işte o sessizlikte, kadının gücü zayıflamaz. Sadece yanlış yerde harcandığı için görünmez olur.

Sevgi bazen bir duygudur; ama saygı bir karardır.
Bir kadına saygı duymak, onun kalbini sahiplenmek değil; onu özgür bırakabilmektir.
Bir kadın kendini özgür hissedebildiği bir ilişkide daha çok sever, daha çok üretir, daha çok parlar.

O yüzden her kadın şunu bilsin: Sevgi eksik olduğunda içimiz kırılır, ama saygı eksik olduğunda benliğimiz silinir. Ve hiçbir sevgi, saygısızlığın üzerini örtemez.

Gerçek kadının gücü, saygı gördüğü anda değil, saygı görmediği yerde bile kendine sahip çıkabildiği anda doğar.

Kendini Unutan Kadının Yeniden Hatırlayışı

Bir kadın, ilişkide, annelikte ya da iş hayatında sürekli “verme” halindeyse, bir süre sonra kendi varlığını unutur. Ne hissettiğini, neye ihtiyacı olduğunu, neyi gerçekten istediğini bile fark edemez hale gelir.
Kendini sevilmeye layık kılmak için sürekli çabalar, fakat bu çaba çoğu zaman kendine yönelmesi gereken sevgiyi başkasına verme biçiminde yaşanır. Oysa kadının gerçek gücü, başkalarını tamamlamaktan değil; kendi eksik hislerini sevgiyle kucaklayabilmekten gelir.

Bir kadın kendini unuttuğunda, önce aynadaki ifadesi değişir.
Yorgun, donuk, hep “idare eden” bir yüz… Ama o yüzün ardında hâlâ bir ışık vardır; yalnızca gölgelenmiştir.
O ışığı yeniden yakmanın yolu, başkasının onu görmesini beklemek değil, kendi kalbini duymayı yeniden öğrenmektir. Kendine küçük bir kahve molası, bir yürüyüş, bir hayal kurma hakkı tanımak bile
“ben de varım” demenin ilk adımı olur.

Kadının kendini hatırlayışı, bir devrimin başlangıcı gibidir. O an, artık sevilmek için değil, kendini sevmek için yaşar. Kendine yöneldiğinde, dışarıdan gelecek sevginin kıymetini de daha gerçek bir yerden hisseder.
Çünkü kendini sevmeyi öğrenen kadın, artık sevgiyi bir ihtiyaç değil, paylaşılacak bir zenginlik olarak yaşar.

Ve işte o noktada, kadının enerjisi değişir. Artık başkalarının gözünde güçlü görünmeye çalışmaz, çünkü zaten içten güçlüdür. Başkalarının sevgisini kanıtlamasına gerek kalmaz, çünkü zaten değerlidir. Gerçek kadının gücü, işte bu hatırlayıştan kendi varlığını onurlandırmaktan, kendini seçmekten doğar.

Kendine Dön, Gücünü Hatırla

Her kadının içinde, sesi kısılmış ama hala umut eden bir taraf vardır. Bazen yorgun, bazen kırgın, bazen sessizdir… Ama o sessizliğin içinde bile, yeniden başlama cesareti saklıdır. Kadın, kimsenin onayına, sevgisine ya da ilgisine muhtaç değildir. O sadece, kendine dönmeyi hatırladığında tüm dünyasını değiştirme gücüne sahiptir.

Unutma; gerçek güzellik, güçlü görünmekte değil, kendine dürüst olabilmekte saklıdır.
Gözyaşın zayıflık değil, kalbinin derinliğidir. Kırıldığın yerden yeniden doğduğunda,
artık kimseye değil, sadece kendine ait olmanın huzurunu yaşarsın.

Bugün bir aynaya bak. Orada gördüğün kadın; savaşlardan geçmiş, yorulmuş,
ama hâlâ içinden ışık sızan bir kadındır. Ve o ışık, kimsenin söndüremeyeceği kadının gücüdür.